کاربرد های کارت هوشمند

پرداخت الکترونیکی : از جمله کاربردهای کارت هوشمند استفاده در خدمات بانکی و پرداخت الکترونیکی است که استانداردهای رایج EMV (Europay, MasterCard, VISA) در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد.






امنیت : استفاده از کارت هوشمند به عنوان ابزار رمزنگاری، مدیریت کلمه عبور، احراز هویت کاربران و دیگر ابزارهای مرتبط از جمله زمینه هایی است که کارت هوشمند در آنها کارایی دارد.

سلامت الکترونیکی : صنعت سلامت الکترونیکی، پرونده سلامت الکترونیکی، سازمانها مرتبط با حوزه خدمات بهداشتی و درمانی از کارت هوشمند به عنوان رسانه ای ایمن جهت مدیریت تعاملات و تراکنشهای خود استفاده می نمایند.

مدیریت مشتری و وفاداری : کارت هوشمند به عنوان ابزار شناسایی مشتری و همچنین رسانه ارائه سرویسهای ارزش افزوده در جلب و حفظ مشتریان یک سرویس و یا محصول تجاری بسیار پرکاربرد است.

حمل و نقل : استفاده از کارت هوشمند در حوزه مدیریت حمل و نقل، پرداخت عوارض تردد، پرداخت پارکومتر، بلیط وسایل حمل و نقل عمومی و غیره ، به عنوان یک ابزار فعالسازی مورد استفاده قرار می گیرد.







تلفن

تلفن (به انگلیسی: Telephone) از دستگاه‌های ارتباط از دور است که برای انتقال صدا بکار می‌رود. نخستین تلفن توسط الکساندر گراهام بل اختراع شد. تلفن فرستادن پیام و دریافت آن را بدون آن که نیاز به جدولی مانند الفبای مورس باشد ممکن ساخت. با استفاده از تلفن، مردمی که فرسنگ‌ها از یکدیگر دورند می‌توانند با هم صحبت کنند.






تاریخ

بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۱ خرداد ۱۲۵۴ شمسی، الکساندر گراهام بل با همکاری دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد، و در ژانویه ۱۸۷۶ میلادی دستگاه تلفن بل به کار افتاد. دهم مارس ۱۸۷۶ میلادی (۱۲۵۵ شمسی) بل از اتاق خود به‌وسیله این دستگاه به دستیارش در اتاق دیگر گفت: «آقای واتسن بیایید با شما کار دارم».

تلفن، پس از اختراع کامل توسط بل به سرعت اشاعه یافت و سیم‌های آن از شهری به شهر دیگر کشیده شد. چهارده سال بعد از اختراع تلفن یعنی در سال ۱۸۹۰ میلادی آلمون براون استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد. در سال ۱۸۹۱ ارتباط تلفنی بین شهرهای لیون و تهران برقرار گردید. دو قاره اروپا و آمریکا تحت محاصره شبکه‌ای درآمدند که روز به روز گسترش می‌یافت. روزی که بل درگذشت (سال ۱۹۲۲)، به احترام او ارتباط تلفنی بر روی شبکه وسیعی که دارای هفده میلیون تلفن بود به مدت یک دقیقه قطع شد. تلگراف و تلفن ارتباط سریع و فوری از راه دور را میان نقاطی که می‌توانند سیم‌کشی بشوند، ممکن ساخت. اما از سال ۱۸۹۶ دانشمندان توانستند میان دو نقطه که حتی سیم‌کشی نشده بود ارتباط سریع و فوری برقرار سازند (تلگراف بی‌سیم)






تلفن اینترنتی

تلفن اینترنتی نوعی ارتباط تلفنی است که از طریق اینترنت و با استفاده از فناوری «صدا روی پروتکل اینترنت» صورت می‌پذیرد و عبارت است از انتقال صوت از طریق بسته‌های آدرس پروتکل اینترنت (IP) و با استفاده از زیرساختار اینترنت. در واقع یک مجموعه از سخت‌افزار و نرم‌افزار است که ما را قادر می‌کند تا از اینترنت به عنوان واسط انتقالی برای تماس‌های تلفنی استفاده کنیم. این روش به علت حذف مراکز تلفن راه دور از دایره تماس، از نظر هزینه بسیار به صرفه‌است.







تلفن ثابت

تلفن ثابت، (به انگلیسی: landline) به تلفنی از طریق خط تلفن که با استفاده از سیم مسی ارتباطات مخابراتی را برقرار می‌سازد، اطلاق می‌گردد.

تا پیش از همه‌گیر شدن تلفن‌های همراه، از واژه تلفن برای آنچه امروزه تلفن ثابت خوانده می‌شود، استفاده می‌شد، ولی هم‌اکنون برای تفکیک تلفن همراه، از تلفن ثابت بکار گرفته می‌شود.

در سال ۲۰۰۳ اطلاعات‌نامه جهان تعداد خطوط تلفن ثابت مورد استفاده در سراسر جهان را، در حدود ۱٫۲۶۳ میلیارد خط تلفن اعلام نمود. چین با ۳۵۰ میلیون و ایالات متحده آمریکا با ۲۶۸ میلیون مشترک، رتبه‌های اول و دوم از بالاترین شمار خطوط تلفن فعال میان تمامی کشورهای جهان را در اختیار داشتند. کشور بریتانیا نیز با ۲۳٫۷ میلیون تلفن ثابت، رتبه سوم را به خود اختصاص می‌داد.






تلفن در ایران

در سال ۱۲۶۵ شمسی مصادف با ۱۸۸۶ میلادی، برای اولین بار در ایران، یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاهزاده عبدالعظیم به طول ۷/۸ کیلومتر توسط بوآتال بلژیکی که امتیاز راه آهن ری را داشت کشیده شد. مرحله دوم فناوری مخابرات در تهران از سال ۱۲۶۸ شمسی یعنی ۱۳ سال پس از اختراع تلفن با برقراری ارتباط تلفنی بین دو ایستگاه ماشین دودی تهران و شهر ری آغاز شد. پس از آن بین کامرانیه در منطقه شمیران و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بین مقر ییلاقی شاه قاجار در سلطنت آباد سابق و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد.

وزارت تلگراف در سال ۱۲۸۷ شمسی با وزارت پست ادغام و به نام وزارت پست و تلگراف نامگذاری شد. در سال ۱۳۰۲ شمسی قراردادی برای احداث خطوط تلفنی زیرزمینی با شرکت زیمنس و هالسکه منعقد شد و سه سال بعد در آبان ماه ۱۳۰۵ شمسی تلفن خودکار جدید بر روی ۲۳۰۰ رشته کابل در مرکز اکباتان آماده بهره‌برداری شد. در سال ۱۳۰۸ شمسی امور تلفن نیز تحت نظر وزارت پست و تلگراف قرار گرفت و به نام وزارت پست و تلگراف و تلفن نامگذاری شد. مرکز تلفن اکباتان در سال ۱۳۱۶ شمسی به ۶۰۰ شماره تلفن رسید و دو سال بعد بهره‌برداری شد و در سال ۱۳۳۷ به ۱۳ هزار شماره توسعه یافت. خطوط تلفن جدید یا کاریر نیز پس از شهریور ۱۳۲۰ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و ارتباط تلفنی بین تهران و سایر شهرها گسترش یافت و مراکز تلفنی تهران یکی پس از دیگری تأسیس شد. وزارت پست و تلگراف و تلفن در سال ۱۳۸۳ به نام وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تغییر نام یافت.






شبکه‌های تلفن خصوصی در ایران

نخستین شبکه تلفن خصوصی ایران بنام تالیا در بهار ۱۳۸۴ هجری خورشیدی آغاز بکار کرد. شبکه تالیا که تنها سرویس تلفن همراه اعتباری را ارائه می‌کرد، در فاز اول بهره‌برداری در شهر تهران فعال شده‌است و بر طبق برنامه در فازهای بعدی در شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز، فارس، قم و اهواز و سپس در سایر شهرهای ایران فعال گردید.

دومین شبکه تلفن خصوصی ایران به نام ایرانسل در سال ۱۳۸۵ شروع به کار کرد.

سومین شبکه تلفن خصوصی ایران با نام رابتل که البته بخشی از سهام آن متعلق به سازمان تأمین اجتماعی است در سال ۱۳۸۹ آغاز به کار کرد. این شرکت برای سال‌های ابتدایی دوران فعالیتش امتیاز انحصاری ارایه خدمات نسل سوم را داشت.







تماس تلفنی راه‌دور

تماس تلفنی راه‌دور، (به انگلیسی: Long-distance calling) در مخابرات و ارتباطات، به یک تماس تلفنی یا ترانک، گفته می‌شود، که با نقطه‌ای خارج از منطقه محلی تعریف شده، (به‌عنوان مثال خارج از شهر) انجام گرفته شود. این تماس‌ها به طور معمول، در هر دقیقه هزینه‌ای بالاتر از نرخ مکالمات محلی را دارا می‌باشند.

تماس تلفنی راه دور مستقیم، نخستین بار در سال ۱۹۵۱ امکانپذیر شد، که شهروندان معمولی نیز امکان تماس مستقیم با شماره تلفنی در شهری دیگر را پیدا کردند. پیش از آن این تماس‌ها، از طریق اپراتورهای شرکت‌های تلفن منطقه‌ای انجام می‌شد، که بسیار وقت‌گیر بود و به‌دلیل استفاده از تعداد اپراتورهای زیاد، هزینه اینگونه تماس‌ها نیز بسیار بالا بود.

در اواخر قرن بیستم که این سیستم‌ها کاملا تغییر پیدا کرد و تکنولوژی جدید مخابراتی جایگزین آن شد، هزینه تماس‌های بین‌المللی نیز بسیار پایین آمد، ولی از آنجایی‌که مخابرات توسط دولت‌ها اداره می‌شد، این هزینه‌ها بصورت مصنوعی بالا نگهداشته شد که از این طریق سود بالایی نصیب دولت‌ها می‌گردید، ولی با ورود شرکت‌های مخابراتی کشورهای توسعه یافته، به بازار بین‌المللی و رقابت شدید بین آنها، این قیمت‌ها بتدریج شکسته شد. گرچه در برخی از کشورها همچون ایران، مخابرات هنوز توسط دولت اداره می‌شود و متقابلأ نرخ تماس‌های بین‌شهری و بین‌المللی، هنوز هم بطور مصنوعی بالا نگهداشته می‌شود، که سود زیادی را نیز نصیب شرکت‌های مخابراتی دولتی و نیمه‌دولتی، می‌نماید.






رومینگ

جابه‌جایی (رومینگ) در ارتباطات بی سیم به معنای گسترش سرویس اتصال در مکانی غیر از مکانی که آن سرویس ثبت شده است، می‌باشد.

جابه‌جایی GSM به این صورت تعریف می‌شود: توانایی یک مشتری با گوشی سلولی در فرستادن و دریافت تماس‌های آوایی، داده‌ها و دسترسی به سرویس‌های دیگر شامل سرویس‌های داده‌ای خانگی، در هنگام سفر در بیرون از منطقه تحت پوشش شبکه خانگی.







پدیده صدای الکترونیکی
پدیده صدای الکترونیکی یا به اختصار (EVP) صدا‌هایی هستند که در ضبط‌های الکترونیکی پیدا می‌شوند که به نظر همانند صحبت کردن شخصی به نظر می‌رسند اما به طور غیر عمد ضبط شده‌اند. EVP‌ها معمولا در امواج ولگردی که در هوا هستند یا صدای پس زمینه یافت می‌شوند. معمولا ضبط این صداها با افزایش حساسیت دستگاه نسبت به صدای محیط امکان پذیر است. طبق ادعاهایی که شده است صداهایی که توسط دستگاه EVP ضبط می‌شوند جزو اصوات ماوراءالطبیعه هستند. اگر چه تعدادی از توضیحات طبیعی ارائه شده است از جمله apophenia (پیدا کردن اهمیت در پدیده‌های ناچیز) و شنوایی pareidolia (صدا‌هایی که به طور تصادفی توسط شخص خاصی بیان می‌شود)






تاریخچه

داستان‌ها، مدارک و نشانه‌های زیادی از داستان ساخت EVP و شروع قدم‌های اولیه وجود دارد و مشخص کردن یک زمان مشخص برای تولد EVP کمی دشوار است. برخی مدارک و شواهد نشان می‌دهد اولین بار، دانشمند معروف و شناخته شده، توماس ادیسون اولین کسی بوده که جهت ارتباط با مادر متوفی خود به فکر ساخت وسیله‌ای جهت ارتباط با وی افتاده، عده‌ای هم بر این باورند وی در خلال جلسات احضار ارواح و با کمک یکی از همین ارواح راهنمایی می شده تا چنین دستگاهی را بسازد. با وجود این مدارک و نشانه‌ها در مورد توماس ادیسون، هنوز هیچ وسیلهٔ مشخصی از وی پیدا نشده و به ثبت نرسیده که مختص به این کار باشد، هرچند که علم وی و اختراعات وی هم اکنون یکی از مهمترین وسایل ارتباطی ما در این زمینه می‌باشد بسیاری از گفته‌ها و نوشته‌ها پیرامون توماس ادیسون و EVP نادرست و اثبات نشده مانده و گزارش‌های بسیاری به دروغ به نقل از وی مطرح شده. تنها ارتباط موثق بین ادیسون و EVP نقل قولی است از ادیسون در مجله مشهور و با قدمت Scientist امریکا در خلال یک مصاحبه که در آن ادیسون چنین بیان داشته: " به نظر این موضوع امکان پذیر است که بتوان دستگاهی ساخت، آنقدر ظریف و حساس که اگر اشخاصی در دنیای دیگر وجود داشته باشند یا بخواهند با ما در این دنیا در ارتباط باشند، به کمک این دستگاه به آنها این فرصت را بدهیم تا خود را بهتر بیان کنند تا اینکه بخواهیم شاهد واژگونی میزها، حرکات سریع در Ouija Board، استفاده از مدیوم‌ها و استفاده از روش‌های خام و قدیمی جهت ارتباط با این اشخاص باشیم." با چنین نقل قولی از ادیسون و وجود شواهد ریز دیگر در این باره حتی اگر نخواهیم ادیسون را بعنوان اولین فرد معرفی کنیم، می‌توانیم به طور قطع وی را از اولین پایه گذاران تفکرEVP بنامیم.






علاقه اولیه

در سال ۱۹۳۶، Attila von Szalay، عکاسی بود که تلاش می‌کرد این اصوات ناشناخته و غیر قابل وصف را به کمک یک صدانگار ضبط نماید. وی در سال ۱۹۴۰ با وسایل قدیمی و زنگ زده خود توانست به این خواسته برسد. نزدیک به سال ۱۹۴۹، شخصی به نام Marcello Bacci، در ایتالیا صداهایی را از منابع نامشخص ضبط کرد که به قول وی این اصوات از دنیای بعد از مرگ آمده و به کمک خلاء مجرایی مخابره شده ضبط شده. در صدهٔ پنجاه، دو کشیش کاتولیک به نام پدر Emetti و پدر Gemelli توانستند صدای پدرشان را ثبت نمایند. در سال ۱۹۵۹ نقاش و فیلم ساز سوئدی به نام فردریش یورگنسن صدای آواز پرنده‌ها را ضبط کرد. در خلال پخش این نوار ضبط شده صدای عجیب و آشنایی توجه او را جلب کرد. صدا، صدای پدر وی بود که مدت‌ها پیش از دنیا رفته بود و بعد از آن توانست صدای همسر متوفی خود را بشنود که نام او را صدا می‌کرد. بعد از این اتفاقات تکان دهنده فردریش بیش از پیش به ضبط صدا پرداخت و در خلال ثبت و ضبط‌های بعدی حتی توانست صدای مادر خود را هم بشنود. در ادامهٔ چنین اتفاقاتی بود که جرقهٔ EVP مدرن زده شد و تعداد بسیاری از صداها و اصوات ضبط شده از دنیای مردگان به صورت کنترل شده ثبت و ضبط گردید.






شروع دوران مدرن

در سال ۱۹۸۲، سارا استپ اولین انجمن تحقیقاتی EVP امریکا را در منطقهٔ Severna Park واقع در ماریلند پایه ریزی کرد، سازمانی با هدف افزایش آگاهی از پدیدهٔ EVP، و با هدف آموزش روش‌های مدرن و استاندارد جهت ثبت پدیدهٔ EVP. خانم سارا استپ اولین تحقیق خود را در زمینهٔ EVP در سال ۱۹۷۶ انجام داد و هزاران هزار پیغام ضبط شده را توانست از دوستان، اعضای خانواده و دیگر افراد مرده ثبت نماید.

اصطلاح Instrumental TransCommunication (ITC) توسط ارنست سنکوسکی در سال ۱۹۷۰ در رابطه با برقراری ارتباط با ارواح و اشخاص غیر مادی به کمک ادوات الکترونیکی همچون تلفن، فکس، رادیو، ضبط صوت، رایانه و ... بیان شد. در سال ۱۹۹۷، شخصی به نام امانتس باروش از ساختمان روانشناسی دانشگاه Western Ontario به کمک روش Konstantin Raudive توانست یک سری از تجارب را در این زمینه و به کمک کارشناس ITC به نام مارک ماسی بدست آورد. یک رادیو در یک فرکانس خالی روشن بود و بیش از هشتاد و یک بار به مدت یک ساعت و یازده دقیقه شروع به ضبط نمود. در این مدت یک نفر هم در فضای خالی نشسته بود و با ارتباط شفاهی قصد ارتباط با منبع EVP را داشت. باروش چنین گزارش داد که چندین نمونه را بدست آورده که شامل صداهایی مشکوک به EVP بوده. هرچند که این صداهای ضبط شده آنچنان شفاف نبودند. یافته‌ها در مجلهٔ Scientific Exploration در سال ۲۰۰۱ همراه با یک مرور ادبیاتی در این رابطه انتشار یافت.






GSM – ام‌ام‌اس آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس F – ام‌ام‌اس

پروتکل HTTP , WAP HTTP , SMTP , POP۳ HTTP , SMTP , PAP، اس‌ام‌اس Gate way WAP gateway آی‌پی based gateway Gateway F – ام‌ام‌اس براساسHTTP وTCP / آی‌پی رله و یا سرورMMS فقط با یک رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر است، حتی در ارتباط با اپراتورهای مختلف در کل با رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر است در کار داخلی با شبکه‌های دیگر ۲ رله و یا سرورMMS درگیر است سیگنالینگ از SS۷ استفاده نمی‌شود. از سیگنالینگ SIPاستفاده نمی‌شود در واسط MM۱ ازSIP استفاده میشود. (بین کامپیوتر کاربر و رله یا سرور ام‌ام‌اس) جهت ارسال تأئیدیهSMS ازSS۷استفاده میشود سرویس فقط ام‌ام‌اس یکپارچه شدنMMS و پیام بی‌درنگ تا بحال فقط MMSرا شناخته شده، اما در آینده موارد دیگری خواهد بود آگاه سازی با استفاده از روش فشاری درWAP فرستاده میشود با استفاده از سیگنالینگ SIPفرستاده میشود توسط SMSفرستاده میشود ثبت جهت ثبت فقط بهMMS نیاز دارد جداگانه ثبت اس‌آی‌پی وMMS انجام میگیرد توسط شناسه کاربر و کلید عبور قبل از ارسالMMS رمزگذاری اتصال مستقیم بدون رمزگذاری توسط S – CSCFکنترل میشود توسط گذر واژه و شناسه کاربر جدول ۱ – مقایسه GSM – ام‌ام‌اس، آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس، F – ام‌ام‌اس

جدول شماره ۱ مقایسه بین GSM، آی‌ام‌اس و ETSI – TISPAN را در مورد سرویس ام‌ام‌اس نشان میدهد. در ام‌ام‌اس به سیگنالینگ شماره ۷ نیازی نیست زیرا SS۷ فقط برای اس‌ام‌اس استفاده میگردد. اما F – ام‌ام‌اس استثناست چون F – ام‌ام‌اس جهت تأئیدیه رسیدن پیام از SMSاستفاده میکند، بنابراین SS۷ هنوز در F – ام‌ام‌اس استفاده میگردد. تا زمانیکه در سیستم GSM از سیگنالینگ اس‌آی‌پی استفاده نگردد، آی‌ام‌اس در واسط MM۱ از آن بهره میگیرد. بنابراین تمامی ارتباطات MM۱ در ام‌ام‌اس از سیگنالینگ اس‌آی‌پی استفاده میکنند. آی‌ام‌اس – ام‌ام‌اس دو رله و یا سرور ام‌ام‌اس درگیر با سیگنالینگ نیاز دارد. این مطلب به مورد عمومی برقراری نشست در آی‌ام‌اس که در شکل ۳ نشان داده شده، باز میگردد. ویژگی دیگر آی‌ام‌اس عدم وابستگی آن به تجهیزات و شبکه میباشد، می‌تواند به انواع مختلف رسانه‌ها و ترتیب شبکه‌ها دسترسی پیدا کند. جهت برخورد مناسب با قابلیت انعطاف آی‌ام‌اس به دو عدد رله و یا سرور ام‌ام‌اس نیاز است. برخلاف آی‌ام‌اس، در سیستم GSM هر اپراتور GW را باز نموده‌است. بنابراین هر پیام به سمت GW اپراتور می‌تواند مستقیماً به ترمینال مقصد حمل شود. به این خاطر است که در سیستمهای GSM فقط یک رله و یا سرور ام‌ام‌اس نیاز است. F – ام‌ام‌اس، به بیان دیگر ساختار مشترک آی‌ام‌اس را در رابطه با ارتباط با سیستم دیگر پذیرفته‌است مانند شبکه عمومی موبایل زمینی (PLMN). در مورد ثبت و رمزگذاری، آی‌ام‌اس مجبور است یا اس‌آی‌پی یا ام‌ام‌اس را ثبت کند. ثبت اس‌آی‌پی جهت دانستن اینکه ترمینال مقصد ام‌ام‌اس را پشتیبانی می‌کند یا نه، نیاز است، جهت ارسال IM بر روی ام‌ام‌اس نیز به آن نیاز داریم. این سازوکار در سیستمهای GSM تا زمانیکه از سیگنالینگ SIPاستفاده نکنند یافت نمی‌شود. سیستمهای GSM فقط باید حمل شدن یک ام‌ام‌اس را به سمت دریافت کننده، بدون توجه باینکه دریافت کننده فعال هست یا نه، ثبت کنند. در F – ام‌ام‌اس، مشترکین بایستی شناسه کاربر و گذر واژه خود را تعیین کنند. این عمل در ارتباط به صورت پروتکل نقطه به نقطه و HTTP برطبق استاندارد ETSI انجام میپذیرد. V – نتیجه گیری اهداف آی‌ام‌اس یکپارچه سازی دو تا از موفق‌ترین فناوری‌ها در مخابرات یعنی موبایل و اینترنت میباشد. این یک مفهوم ترکیبی از آن دو سرویس است، بنابراین مردم آینده، نه تنها از طریق موبایل به مکالمه می‌پردازند، بلکه از آن، جهت پیام بی‌درنگ (IM)، کنفرانس ویدئویی و ویژگی Push to talk استفاده میکنند. مفهوم آی‌ام‌اس جایگزین شبکه متداول تلفنی (PSTN) می‌شود و از اینترنت تلفنی به عنوان یک فناوری جدید بهره میبرد. همچنین از دومین سوئیچ پکتی استفاده میکند، در برقراری نشست خود از هیچ عامل اتصال گرا استفاده نمی‌کند. با آی‌ام‌اس، در ارتباط دیگر سدی وجود ندارد. مردم هر کجا، مستقل از ساختار شبکه (PSTN، اینترنت، GSM، WLAN و غیره) میتوانند به یکدیگر متصل گردند، همچنین مستقل از لوازم زیرساخت و با ایجاد سرویسهای زیاد ارتباط انسانها با یکدیگر غنی میگردد. پیام اس‌آی‌پی در پروتکل اصلی در ورای مفهوم آی‌ام‌اس میباشد. اس‌آی‌پی کاربر را قادر میسازد که توسط صدا، نوشته و یا ویدئو تماس بگیرد. با SIPیکپارچه سازی با خیلی از پروتکل‌های آی‌پی و بسیاری از سرویسهای دیگر در رسانه دیگر، آسان میگردد. TISPAN گروه کاری در ETSI است که به استانداردسازی شبکه نسل آتی (NGN) میپردازد. اهداف NGN چون شبکه جهانی متشکل از بسیاری زیرسیستمها، شامل PSTN و آی‌ام‌اس و بسیاری دیگر از زیرسیستمها میباشد. تمام ارتباط‌ها براساس فناوری‌های آی‌پی صورت میپذیرد. در NGN بسیاری از زیرسیستمها میتوانند به یکدیگر متصل گردند که این مطلب به علت بازبودن پروتکل، بازبودن GW و چند سرویس بودن بوده و در آینده مشخص میگردد. به هرحال، ETSI – TISPAN هنوز این مفهوم را تحت مطالعه دارد و تا به حال فقط نسخه ۱ NGN تحریر یافته‌است. ام‌ام‌اس به علت توانائی‌های آن جهت ارسال پیام چند رسانه‌ای، سرویس آینده ارتباطی خواهد بود. این سرویس جذاب تر، انعطاف پذیرتر و ارزان تر در مقایسه با هر سرویس غیرهمزمان دیگر میباشد. در آی‌ام‌اس، ام‌ام‌اس می‌تواند به ترمینالهای دیگر آی‌ام‌اس حمل و باسرویسهای پیام بی‌درنگ یکپارچه گردد. در NGN، فرستادن ام‌ام‌اس از PSTN توسط ام‌ام‌اس ثابت (F – ام‌ام‌اس) یک ویژگی خواهد بود./۱-۳۱/۸







کیفیت خدمات
کیفیت خدمات (به انگلیسی: Quality of service) (مخفف انگلیسی: QoS) کارایی کلی شبکهٔ تلفنی یا رایانه ای را می‌گویند.






تعریف
در زمینهٔ مکالمه راه دور، کیفیت خدمات برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات تعریف شد. کیفیت خدمات تمام وجوه ارتباط را شامل می‌شود از جمله زمان پاسخ، افت، اکو، فرکانس پاسخ، قطعی و محدودهٔ سیگنال تا نویز.






خطاها
گاهی بسته‌های اطلاعاتی به خاطر خطای بیت قطع می‌شوند که به خاطر نویز یا رابط مواصلاتی به خصوص در مورد ارتیاطات بی سیم و یا با کابل مسی طولانی است.







شبکه دیجیتالی خدمات یکپارچه

۱ هدف از سیستم‌های سیگنالینگ:

هدف از سیستم سیگنالینگ انتقال اطلاعات کنترلی (بخش سیگنالینگ) بین اعضا در یک شبکه تلفنی است.این اعضاء شامل سوییچ‌ها، مراکز اجرایی و بخش data است. این اطلاعات شامل بخش سیگنالی، برای بدست آوردن و پایان دادن به ارتباطات و اطلاعات دیگر از جمله سرویس directory ,credit card و message است.

در ابتدا سیستم‌های سیگنالینگ برای تنظیم ارتباطات بین ادارات مخابرات و تجهیزات اولیه و ابتدایی مشتری در آن زمان (CPE) طراحی شده بودند که به منظور نقل و انتقال نه تنها صدا، بلکه همچنین ویدئو یا سیگنالهای data از طریق یک شبکه آنالوگ یا دیجیتال بود.

در سیگنالینگ‌های اولیه، سیگنالهای کنترلی روی همان مدار که برای مبادله اطلاعات اصلی استفاده می‌شد "ترافیک کاربر" به کار گرفته می‌شد.

برای مثال: در سیستم‌های آنالوگ قدیمی از سیگنالینگ In-Band استفاده می‌شد.در سیستم‌های سیگنالینگ جدید ss۷ از کانال مجزایی برای اطلاعات سیگنالینگ (کنترلی) استفاده می‌شود.

این سیستم‌ها سیستم‌های "سیگنالینگ کانال مشترک" یا (CCS ) نامیده شده‌اند، زیرا یک کانال مجزا برای سیگنالینگ استفاده شده است.بسیاری از مردم به این سیستم‌های جدید out-of-Band می‌گویند.که دارای مزایای بسیاری نسبت به In-Band است و امروزه دو نوع out-of-Band وجود دارد.

SS۷ مثالی از اولین نوع است که : Signalling in Band & physical out of Band نامیده می‌شود.

مثال دوم ISDN است که : logical out of Band & physical in Band نامیده می‌شود که ترافیک کاربر و سیگنالینگ "کنترلی" روی یک کانال فیزیکی مشترک هستند.اما بخشی از پهنای باند تنها برای از ظرفیت کانال تنها برای ترافیک سیگنال رزرو شده و باقی‌مانده از ترافیک کاربر رزرو شده است. ( ترافیک کاربر مثل تماس تلفنی و ترافیک سیگنالینگ شامل اطلاعات کنترلی است.)

در ISDN از اصطلاحات کانال B برای توضیح کانال مشترک و اصطلاح کانال D برای توضیح کانال سیگنالینگ استفاده می‌شود.







پیش‌شماره تلفن

پیش‌شماره تلفن، کدی رقمی است که در ارتباطات تلفنی برای محدوده‌های مکانی تعیین می‌شود.







پیش‌شماره سه گونه‌است:

پیش‌شماره شهری:این پیش‌شماره در سیستم تلفن ثابت برای مناطق مختلف یک شهر استفاده می‌شود. معمولاً سه یا چهار رقمی است. بطور مثال پیش شماره ۸۸۷۳ چهار رقم اول بسیاری از شماره تلفن‌هایی است که در محله عباس آباد تهران قرار دارند. این پیش‌شماره بخشی جداناشدنی از شماره تلفن اصلی است و در شماره گیری این پیش شماره‌ها همیشه استفاده می‌شوند.
پیش‌شماره بین شهری:این پیش‌شماره برای مناطقی که وسعت شان در حدود یک شهر است در نظر گرفته می‌شود. این پیش شماره‌ها با یک صفر شروع می‌شوند. تعداد رقم‌های این پیش شماره متفاوت است مثلاً در ایران این پیش‌شماره بدون در نظرداشت صفر اول آن بین دو تا چهار رقم است.

در شماره گیری از شهری به شهری دیگر این پیش شماره حتماً باید پیش از شماره تلفن اصلی شماره گیری شود.

پیش‌شماره بین‌المللی: این پیش شماره برای کشورها در نظر گرفته شده‌است. با دو صفر شروع می‌شود و بدون در نظر داشت دو صفر اول آن بین یک تا چهار رقم متغیر است. شماره‌های یک رقمی و دو رقمی بیشتر به کشورهای با سابقه جهان تعلق دارند و شماره‌های سه تا چهار رقمی به کشورهایی که جدید التاسیس هستند.

در شماره گیری از کشوری به کشور دیگر باید این کد حتماً اول شماره گیری شود.

در شماره گیری بین الملی ابتدا باید پیش‌شمارهٔ بین الملی را شماره گیری کرد سپس پیش‌شماره بین شهری بدون صفر آن و سپس شماره تلفن اصلی که شامل پیش‌شمارهٔ شهری می‌شود.

یک نمونه:فرض کنیم یک شماره تلفن بصورت ‎۰۰۹۸۴۵۲۳۲۲xxxx‏ داریم (xها می‌توانند هر عدد یک رقمی ای باشند). در این شماره که می‌توان آنرا بصورت ‎۰۰۹۸-۴۵۲-۳۲۲-xxxx‏ نوشت: به طور مثال:

۰۰۹۸: پیش‌شمارهٔ بین‌المللی کشور ایران است.
٠٢١: پیش‌شمارهٔ شهر تهران است.
٠4١: پیش‌شمارهٔ شهر تبریز است.
٠٢٨: پیش‌شمارهٔ شهر قزوین است.
٠٢٦: پیش‌شمارهٔ شهرستان کرج است.
٠44:پیش‌شمارهٔ شهرستان مهاباد است.
xxxx: که می‌تواند هر عدد چهار رقمی ای باشد به همراه پیش‌شماره شهری شماره تلفن اصلی مشترک مخابراتی است.








مجله فنی آزمایشگاه‌های بل
مجله فنی آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs Technical Journal) مجله‌ای است که به طور اختصاصی برای دانشمندان آزمایشگاه‌های بل تهیه می‌شود. این مجله هر سه ماه یکبار به وسیلهٔ انتشارات جان وایلی در کشور آمریکا منتشر می‌گردد.







صنعت موبایل در ایالات متحده
.






تاریخچه

نسل اول خدمات تلفن‌های همراه (1G) برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ در شیکاگو راه اندازی شد.







اپراتورهای خدمات بی‌سیم
اپراتورهای ملی

در حال حاضر چهار شرکت در ایالات متحده وجود دارند که خدمات تلفن همراه را در سراسر این کشور ارائه می‌کنند. دو تای آنها یعنی AT&T و T-Mobile خدماتی را با استفاده از استاندارد GSM ارائه می‌کنند، در حالیکه دو تای دیگر یعنی Verizon و Sprint اصولاً از CDMA استفاده می‌کنند.

Verizon / ورایزون بی سیم:

ورایزون که مقر آن در Basking Ridge نیوجرسی می‌باشد در واقع سرمایه گزاری مشترکی از ارتباطات ورایزون و وودافون است که خدمات 2G را با استفاده از cdmaOne و خدمات 3G را با استفاده از cdma2000 و خدمات 4G را با استفاده از LTE ارائه می‌کند.







AT&T Mobility:

AT&T موبیلیتی که مقر آن در آتلانتا، جورجیا می‌باشد، دارای شبکهٔ بی سیم Cingular می‌باشد و خدمات 2G را با استفاده از تکنولوژی GSM، خدمات 3G را با استفاده از W-CDMA و خدمات 4G را با استفاده از تکنولوژی HSPA+ و LTE ارائه می‌کند.







سازمان Sprint:

سازمان Sprint، که مقر آن در پارک Overland، کانزاس می‌باشد، خدمات 2G را با استفاده از cdmaOne، خدمات 3G را با استفاده از تکنولوژی CDMA2000 و خدمات 4G را با استفاده از WiMAX و LTE ارائه می‌کند.







T-Mobile:

T-Mobile آمریکا، که مقر آن Bellevue واشنگتن است در واقع یک شرکت وابسته به T-Mobile بین‌المللی AG در آلمان است. T-Mobile در ایالات متحده، خدمات 2G را با استفاده از GSM، خدمات 3G را با استفاده از W-CDMA و خدمات 4G را با استفاده از HSPA+ ارائه می‌کند.







مدار الکترونیکی

مدارهای الکترونیکی (به انگلیسی: Electronic circuit) به همراه مدارهای الکتریکی دو دستهٔ کلی از مدارات به‌شمار می‌روند. در مدارهای الکتریکی محیط حرکت الکترون و به طور کلی جنس تشکیل دهنده اجزا مدار به هیچ عنوان اهمیت ندارند، بلکه، رابطه ریاضی بین ولتاژ و جریان این اجزای الکترونیکی مهم هستند. در حقیقت، در تحلیل این مدارها کمتر به ساختمان این قطعات توجه می‌شود.

برعکس مدارهای الکتریکی، مدارهای الکترونیکی علاوه بر رابطه ریاضی ولتاژ و جریان قطعه، به محیط عبور الکترون توجه کرده و در کل این جنس و نحوه ساخت اجزا است که خیلی اهمیت دارد. در تحلیل برخی از مدارهای الکترونیکی چون معادلات دیفرانسیل بسیار سخت و پیچیده ایجاد می‌شوند غالبا از تقریب برای قسمت‌های الکترونیکی استفاده می‌شود.

مدارهای الکترونیکی خود به دو دستهٔ دیجیتال (رقمی) و آنالوگ (قیاسی) تقسیم می‌شوند. دردستهٔ رقمی منظور از رقم صفر ویک است که صفر به معنی صفر منطقی و یک یعنی یک منطقی که صفر یعنی صفر ولت ویک یعنی پنج ولت.







مدار الکتریکی

مدارهای الکتریکی از به‌هم پیوستن المان‌های الکتریکی یا غیر فعال (مقاومت، خازن، سلف، لامپ، و ...) یا المانهای الکترونیکی یا فعال (دیود، ترانزیستور، IC، و ...) یا ترکیبی از آن دو بوجود می‌آید به طوری که حداقل یک مسیر بسته را ایجاد کنند و جریان الکتریکی بتواند در این مسیر بسته جاری شود.

اگر عناصر تشکیل دهندهٔ مدار الکتریکی باشند، مدار الکتریکی نامیده می‌شود، و اگر عناصر الکتریکی و الکترونیکی باشند، مدار الکترونیکی است .

هر مدارالکتریکی از اجزای اصلی زیر تشکیل شده است:

یک منبع تغذیه‌الکتریکی مانند باتری یا ژنراتور
سیم‌های رابط: سیم‌ها یا نوارهای ارتباط دهنده مدار، از یک ماده رسانای الکتریسیته خوب مانند مس تشکیل می‌شوند.
مصرف کننده یا بار: وقتی می‌گوییم یک مدار الکتریکی تشکیل شده است، که اتصال دهنده‌ها و سایر قطعات، یک حلقه بسته را بوجود آورده باشند. تنها در این صورت است که جریان برق برقرار می‌شود.
المانهای مداری: همچون خازن، مقاومت، سلف، ترانسفورماتور، دیود







خدمات هدایت تماس

(خدمات) هدایت تماس (به انگلیسی: call forwarding یا call diversion) نوعی پردازش تماس است که به کاربر امکان می‌دهد تماس‌های تلفنی را به‌طور خودکار به تلفن یا افزارۀ دیگری، مانند سامانۀ پست صوتی، هدایت ‌کند.
برابرهای فارسی

هدایت تماس برابرنهادۀ فرهنگستان است در ایران برای بیان این مفهوم بیشتر اصطلاح دایوِرت (کردن) به کار می‌رود. گوشی‌های مختلف از برابر‌های فارسی دیگری هم برای آن بهره گرفته‌اند؛ برای نمونه در گوشی‌های سونی اکسپریا اصطلاح انتقال تماس (به دیگری) به کار رفته است.

روش کاربرد برابر فارسی فرهنگستان در جمله‌ها:

«خطّ قبلی‌ام را هدایت کردم روی خطّ جدیدم.»

به جای

«خطّ قبلی‌ام را دایورت کردم روی خطّ جدیدم.»


این مفهوم در فارسی عامیانه به شکل دیگری هم بیان می‌شود. با الگو گرفتن از اصطلاح عامیانۀ «خط روی خط افتادن»، که بیانگر یکی از اختلال‌های ارتباطی است، گاهی به جای جمله‌ای مانند:

«خطّ قبلی‌ام را دایورت کردم روی خطّ جدیدم.»

گفته می‌شود:

«خطّ قبلی‌ام را انداختم روی خطّ جدیدم.».






اوکی کیباتارو
اوکی کیباتارو کارآفرین، مهندس و بازرگان ژاپنی بود، که در سال ۱۸۸۱ شرکت اوکی الکتریک اینداستری را در میناتو، توکیو تاسیس نمود.

رایانهیا کامپیوتر (به انگلیسی: computer) ماشینی است که از آن برای پردازش اطلاعات استفاده می‌شود.


نام
در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به دستگاه خودکاری می‌گفتند که محاسبات ریاضی را انجام می‌داد. بر پایهٔ «واژه‌نامه ریشه‌یابی Barnhart Concise» واژهٔ کامپیوتر در سال ۱۶۴۶ به زبان انگلیسی وارد گردید که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال ۱۸۹۷ به ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر» به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های بزرگ جنگی به وسیله ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد .





البته در اوایل دهه ۵۰ میلادی هنوز اصطلاح ماشین حساب (computing machines) برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر (computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوائل دهه ۱۳۴۰ بود و در فارسی از آن زمان به آن «کامپیوتر» می‌گفتند. واژه رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده است.

برابر این واژه در زبان‌های دیگر حتماً همان واژه زبان انگلیسی نیست. در زبان فرانسوی واژه "ordinateur"، که به معنی «سازمان‌ده» یا «ماشین مرتب‌ساز» است، به‌کار می‌رود. در اسپانیایی "ordenador" با معنایی مشابه استفاده می‌شود، همچنین در دیگر کشورهای اسپانیایی زبان computadora بصورت انگلیسی‌مآبانه‌ای ادا می‌شود. در پرتغالی واژه computador به‌کار می‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معنای «محاسبه کردن» می‌باشد. در ایتالیایی واژه "calcolatore" که معنای ماشین حساب بکار می‌رود که بیشتر روی ویژگی حسابگری منطقی آن تاکید دارد. در سوئدی رایانه "dator" خوانده می‌شود که از "data" (داده‌ها) برگرفته شده‌است. به فنلاندی "tietokone" خوانده می‌شود که به معنی «ماشین اطلاعات» می‌باشد. اما در زبان ایسلندی توصیف شاعرانه‌تری بکار می‌رود، «tölva» که واژه‌ایست مرکب و به معنای «زن پیشگوی شمارشگر» می‌باشد. در چینی رایانه «dian nao» یا «مغز برقی» خوانده می‌شود. در انگلیسی واژه‌ها و تعابیر گوناگونی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز («
data processing machine»).



معنای واژهٔ فارسی رایانه
واژهٔ رایانه از مصدر رایانیدن ساخته شده که در فارسی میانه به شکلِ rāyēnīdan و به معنای «سنجیدن، سبک و سنگین کردن، مقایسه کردن» یا «مرتّب کردن، نظم بخشیدن و سامان دادن» بوده‌است. این مصدر در زبان فارسی میانه یا همان پهلوی کاربرد فراوانی داشته و مشتق‌های زیادی نیز از آن گرفته شده بوده. برایِ مصدر رایانیدن/ رایاندن در فرهنگ واژهً دهخدا چنین آمده:

رایاندن
[ دَ ] (مص) رهنمائی نمودن به بیرون. هدایت کردن. (ناظم الاطباء).

شکلِ فارسی میانهٔ این واژه rāyēnīdan بوده و اگر می‌خواسته به فارسی نو برسد به شکل رایانیدن/ رایاندن درمی‌آمده. (بسنجید با واژه‌یِ فارسیِ میانه‌یِ āgāhēnīdan که در فارسیِ نو آگاهانیدن/ آگاهاندن شده‌است).

این واژه از ریشه‌یِ فرضیِ ایرانیِ باستانِ –radz* است که به معنایِ «مرتّب کردن» بوده. این ریشه به‌صورتِ –rad به فارسیِ باستان رسیده و به شکلِ rāy در فارسیِ میانه (پهلوی) به‌کار رفته. از این ریشه ستاک‌هایِ حالِ و واژه‌هایِ زیر در فارسیِ میانه و نو به‌کار رفته‌اند:

-ā-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -ā-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ آرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود.
-pati-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -pē-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ پیرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود؛ و
-rādz-ta*یِ ایرانیِ باستان> rāst ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ راستِ فارسیِ نو دیده می‌شود.

این ریشه‌یِ ایرانی از ریشه‌یِ هندواروپاییِ -reĝ* به معنایِ «مرتّب کردن و نظم دادن» آمده‌است. از این ریشه در

هندی rāj-a به معنیِ «هدایت‌کننده، شاه» (یعنی کسی که نظم می‌دهد)؛
لاتینی rect-us به معنیِ «راست، مستقیم»،
فرانسه di-rect به معنیِ «راست، مستقیم»،
آلمانی richt به معنیِ «راست، مستقیم کردن» و
انگلیسی right به معنیِ «راست، مستقیم، درست»

برجای مانده‌است.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= /e/ در فارسی رسمی ایران و /a/ در فارسی رسمی افغانستان و تاجیکستان) را به ستاکِ حالِ فعل‌ها می‌چسبانند تا نامِ ابزارِ آن فعل‌ها به‌دست آید (البته با این فرمول مشتق‌های دیگری نیز ساخته می‌شود، امّا در اینجا تنها نامِ ابزار مدِّ نظر است)؛ برای نمونه از

مالـ- (یعنی ستاکِ حالِ مالیدن) + -ـه، ماله «ابزار مالیدنِ سیمان و گچِ خیس»
گیر- (یعنی ستاکِ حالِ گرفتن) + -ـه، گیره «ابزار گرفتن»
پوشـ- (یعنی ستاکِ حالِ پوشیدن) + -ـه، پوشه «ابزار پوشیدن» (خود را جایِ کاغذهایی بگذارید که پوشه را می‌پوشند!)
رسانـ- (یعنی ستاکِ حالِ رساندن) + -ـه، رسانه «ابزار رساندنِ اطّلاعات و برنامه‌هایِ دیداری و شنیداری»

حاصل می‌گردد.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= e- یا همان a-) را به ستاکِ حالِ "رایانیدن" یعنی رایانـ- چسبانده‌اند تا نامِ ابزارِ این فعل ساخته شود؛ یعنی "رایانه" به معنایِ «ابزارِ نظم بخشیدن و سازماندهی (ِ داده‌ها)» است.

سازندگان این واژه به واژه‌یِ فرانسویِ این مفهوم، یعنی ordinateurتوجّه داشته‌اند
که در فرانسه از مصدرِ ordre«ترتیب و نظم دادن و سازمان بخشیدن» ساخته شده. به هرحال، معنادهیِ واژه‌یِ رایانه برایِ این دستگاه جامع‌تر و رساتر از کامپیوتر است. یادآور می‌شود که computerبه معنایِ «حسابگر» یا «مقایسه‌گر» است، حال آن‌که کارِ این دستگاه براستی فراتر از "حساب کردن" است.